Zagadnienie parcia i odporu gruntu działającego na ścianę muru oporowego rozpatrzono w ujęciu ogólnej teorii równowagi granicznej. Wyprowadzone wzory oparto na następujących założeniach dotyczących ściany muru oporowego i ośrodka gruntowego. Założenia dotyczące muru oporowego: - mur oporowy jest sztywny, - stan parcia w gruncie zalegającym, za ośrodkiem wywołany jest obrotem ściany OB wokół punktu B lub równoległym jej przesunięciem, - stan odporu wywołany je st wzdłuż ściany m...
W przypadku przelewania się fal oscylacyjnych (niezałamanych) nad budowlą napór ich na ścianę ulega pewnemu zmniejszeniu w wyniku częściowego tylko odbicia. Fala zinterferowana ma wtedy wysokość mniejszą od podwójnej wysokości fali podchodzącej (nie jest więc falą stojącą), a jej amplituda ao = Gs+ h (12+x) Tak obliczony współczynnik X można podstawiać do odpowiednich wzorów. Inny przybliżony, Często w praktyce stosowany sposób zmniejszania uderzenia fali w przypadku. przelewania s...
Sposób wyznaczania parcia można rozszerzyć na większą liczbę warstw. Określenie parcia należy wykonywać w kilku etapach: - pierwszy etap polega na określeniu jednostkowego parcia, ecl na odcinku OC. Wartość parcia w punkcie C określono wzorem: cos e cos fi ecl = ACl Yl hl+p cos (fi-e) ACl gdzie: ACl jest współczynnikiem parcia określonym wzorem dla warstwy pierwszej, - drugi etap polega na określeniu parcia EC2 na odcinku CD ściany oporowej. Pomija się tu naprężenia styczne działające...
